(Gazi üniversitesi Eğitim Fakültesi Özel eğitim bölümü Öğretmenliği Öğrencisi)

                                                    İDEAL ÖĞRETMENLİK!

             Bir kalemin filizlenip büyüyen fidandan koca bir ağaç olup dallanan sonrasında işlenip kalem oluşunun hikâyesidir aslında bir öğretmen. Ne zaman kalem olacak o zaman yazmaya, üretmeye, yetiştirmeye başlayacak. Bütün bunları yapabilmesi için önce kendinin de toprağa düşmesi, yetişmesi, Mevlana’nın dediği gibi hamlıktan olgunluğa erişip pişip yanması gerekir. Nesiller gelip geçecek o kalemin mürekkebinin iz bıraktığı her kâğıtta. Harfler, satırlar ilerde cümleler sayfalar dolusu kitaplar olacak. O kitaplar okundukça Çağdaş medeniyetlerin basamaklarını adımlayan biz olacağız.

            Her iş önce hayali kurulup o hayalin gerçekleştiğine şahit olarak ve bunun sevincini bütün damarlarımızda hissederek,  sevilerek yapılmalı. Öğretmenlik ise bir sevda yoluna çıkarak bütün hayatını, hayallerini adayarak yapılmalı. Ancak o zaman sürekli gelişen, üreten ışığı hiç bitmeyen bir öğretmen olunabilir. Hepimizin hayatında iz bırakan insanlar vardır. Birimiz de diyebilir miyiz bu insanların içinde öğretmenlerimizden en az birinin olmadığını. Hepimizin hayatına dokunan bu elleri öpüp başımıza koymak varken niye geri çeviriyoruz.  Evet, öğretmenliği bu bahsettiğim anlamda yapmayan ya da yapamayan öğretmenler de var ama hepsi öyle değil elbette. Bizler değerlerimize arkamızı dönerken bir batı fulyasının kucağında sarhoş şekilde beyinlerimiz yıkanırken sadece kültürümüze, geçmişimize bizi biz yapan değerlerimize sırtımızı dönmedik. Öğretmenlerimize de sırtımızı döndük. Herkesin ağzında bir laf eğitim yerlerde diye o eğitimi yerlere düşüren de biziz yerlerden kaldıracak olan da. Önce öğretmenlerimize değer vereceğiz, onlara saygı duyacağız.  Sonra elbette onlar da ellerinden geleni; kalem olup sayfalarca bizim çocuklarımızı yazıp onlardan kitaplar oluşturacaklar.

          Öğretmen olmak ne kadar sorumluluk istiyorsa, öğretmenlerimizi saymak da o kadar bizim sorumluluğumuzda. Bizler saymazsak çocuklarımızdan onlara saygı göstermesini bekleyemeyiz elbette. Öğretmenler gününün yaklaştığı şu günlerde bu yazımı kaleme aldım çünkü onlara verebileceğimiz en güzel hediye sevgimiz ve saygımız. Bütün öğretmenlerime sevgi ve saygı ile selam olsun.